حسادت باستانشناسان به کشف جالب دختر ۱۰ ساله!+تصاویر
تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۶۳۰۱
اِوی نیومان وقتی سگش را برای قدم زدن بیرون برده بود، در مزرعهای که به تازگی آن را شخم زده بودند یک سنگ عجیب پیدا کرد؛ بعدا معلوم شد این سنگ یک اثر ۶ هزارساله است. به گزارش«جنوب نیوز» به نقل از فرادید؛ یک دختر دانشآموز ۱۰ساله در منطقۀ ساری انگلستان مورد تقدیر و تحسین کارشناسان و باستانشناسان قرار گرفته است؛ دلیلش هم این است که این دختر که اِوی نیومان (Evie Numan) نام دارد، مدتی قبل در حالیکه سگش را برای قدم زدن بییرون برده بود، توانست یک سر تبر مربوط به عصر نوسنگی با قدمت ۶ هزارساله را کشف کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اوی ابتدا فکر میکرد که این فقط یک سنگ با شکل و شمایل خاص است اما از روی نشانههایی که روی سنگ بود میشد فهمید که این شیء ساختۀ دست انسان است. بعد از این کشف، مادر اِوی با مقامات مسئول تماس گرفت و این یافته را گزارش داد. آنها سنگ را به انجمن باستانشناسی ساری بردند و آنجا بود که حدس آنها تایید شد.
مادر اِوی میگوید: «اِوی بسیار هیجانزده بود. او عاشق تاریخ است و پیدا کردن چنین چیزی برایش باورنکردنی بوده است». باستانشناسان این یافته را بسیار قابل توجه ارزیابی کرده و آن را شایستۀ قرار گرفتن در موزه دانستهاند.
زمینی که این تبر در آن یافت شده به تازگی شخم زده شده بوده و باستانشناسان میگویند جای خوشحالی است که در جریان شخم زدن آسیبی به آن نرسیده است. جیمز براون، باستانشناس منطقۀ تاریخی همپشایر میگوید: «بعضی از مردم همۀ عمرشان به دنبال چنین چیزهایی میگردند و این واقعا هیجانانگیز است که یک دختر دهساله چنین کشفی کرده است. بسیاری از باستانشناسان و از جمله خود من واقعا به این یافته حسادت میکنیم!».
اِوی و خواهر کوچکترش به همراه سگشان
براون میگوید: «مهم است که این سنگ به نظر اِوی چیزی غیر عادی جلوه کرده و او آن را از روی زمین برداشته است. احتمالا آخرین باری که کسی این سنگ را در دستش گرفته بوده هزاران سال قبل بوده است. جذابیت باستانشناسی همین است که هر کسی میتواند وارد آن شود. ما استقبال میکنیم از اینکه مردم بیایند و در لذت باستانشناسی شریک شوند».
در بعضی از مناطق انگلستان که سابقۀ غنی تاریخی دارند گاهی فستیوالهای باستانشناسی برگزار میشود که عموم مردم میتوانند در آنها شرکت کنند و سهمی در جستجوی آثار تاریخی داشته باشند.
منبع: جنوب نیوز
کلیدواژه: باستان شناسان باستان شناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jonoubnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جنوب نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۶۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف «گذرگاه مردگان»
باستانشناسان با استفاده از لیزر «لیدار» مجموعهای از بقایای نادر دوران نوسنگی را کشف کردند که در زمین زراعی واقع در ایرلند پنهان شده بود. برخی باستانشناسان احتمال میدهند این سازهها به مردگان اختصاص داشته و مسیری برای عزاداری دستهجمعی و یا انتقال مردگان به بهشت بوده باشد.
به گزارش ایسنا، بررسی با لیزر «لیدار» صدها بنای سازهای ماقبل تاریخ را که قبلاً کشف نشده بودند، از جمله پنج مورد نادر را که در بخشهایی از زمینهای کشاورزی در حومه ایرلند واقع شدهاند، آشکار کرد.
«لایوساینس» درباره این کشف تازه نوشته است: باستانشناسان با استفاده از لیزر «لیدار» که در آن یک هواپیما از بالای سر پرواز میکند و یک دستگاه، ارتعاشهای لیزری را به زمین پرتاب میکند، سازههایی را در «ویکلو» واقع در شرق ایرلند کشف کردهاند. این ارتعاشها به اشیاء برخورد میکند و سپس بازمیگردد و از این طریق به محققان کمک میکند که به نقشه توپوگرافی منطقه دست پیدا کنند.
منطقهای که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است، در طول دوران نوسنگی پیشین (که از حوالی ۳۷۰۰ پیش از میلاد آغاز میشود) عصر برنز میانه و متأخر (۱۴۰۰ تا ۸۰۰ پیش از میلاد) مورد استفاده مردم قرار میگرفت.
البته، بر اساس گزارشی که بیست و پنجم آوریل ۲۰۲۴ در ژورنال «آنتیکیتی» منتشر شده است، شواهدی از حضور انسان در فاصله ۲۰۰۰ ساله بین این دو دوره تاریخی که با نام دوره «نوسنگی میانه» شناخته میشود، تا پیش از این اکتشاف، به ندرت مشاهده شده بود.
به رغم سالها فعالیت کشاورزی که به بخشی از این بقایای باستانی آسیب رسانده است، بررسیهای «لیدار»، مدلهای سهبعدی از این محوطه پر از سازه، از جمله چندین سازه تاریخی کمیاب را که در حقیقت محوطههای طولانی، باریک، خاکی و در عینحال بزرگ هستند و برای اهداف آیینی مورد استفاده قرار میگرفتند و با نام «کورسوس» (گونهای سازه یادمانی در دوران نوسنگی) شناخته میشوند، آشکار کرد.
«جیمز اودریسکول» (James O'Driscoll)، باستانشناسی در دانشگاه «آبردین» در اسکاتلند در گفتوگو با «لایو ساینس» توضیح داد: «من کاوش در این محوطه را حدود ۱۰ سال پیش به عنوان بخشی از مطالعات دوره دکتری آغاز کردم و ایده اولیه این بود که این محوطه، محل بزرگترین قلعهتپه عصر برنز در ایرلند است. پس از تحقیقات مختلف، ما کم کم به این نتیجه رسیدیم که علاوهبر بقایای عصر برنز، تعداد زیادی بقایای نوسنگی نیز در آن وجود دارد. در حوالی سال ۲۰۱۴، فردی به طور اتفاقی یکی از این سازههای یادبود «کورسوس» را کشف کرد و به دنبال آن، تحقیقات به کمک «لیدار» انجام شد.»
این باستانشناس گفت: «تحقیقات با لیزر لیدار به کشف چهار مورد دیگر از «کورسوس»ها منجر شد. به همین دلیل است که این یک کشف بسیار مهم به شمار میآید؛ چرا که ما انتظار آن را نداشیم، به این دلیل که سازههای یادبود «کورسوس» به صورت گروهی در ایرلند وجود ندارد. شاید حدود ۱۰ مورد در بریتانیا وجود داشته باشد، اما در ایرلند فقط حدود ۲۰ مورد، آن هم به صورت انفرادی شناسایی شده بود.»
با اینکه طول بیشتر این پنج سازه به ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر میرسد، اما بزرگترین آنها ۴۰۰ متر طول دارد.
همچنین با در نظر گرفتن این نکته که مردم، این سازهها را در دوره پیش از اختراع بولدوزر خلق کردهاند، ساخت چنین سازههای یادبودی بسیار قابل توجه است.
به گفته «اودریسکول»، با توجه به اینکه این سازهها در دوران نوسنگی ساخته شدهاند، در آن زمان هیچ ابزار فلزی وجود نداشت و مردم مجبور بودند از ابزارهای چوبی استفاده کنند.
باستانشناسان معتقدند این سازهها ممکن است برای اهداف مختلفی از جمله موارد مربوط به ارتباط با «رویدادهای بزرگ خورشیدی»، کشاورزی و «گذرگاههایی برای مردگان» ساخته شده باشند. برای مثال، چهار مورد از این سازههای باستانی به سمت «طلوع خورشید در انقلاب تابستانی» ساخته شدهاند.
«اودریسکول» با اشاره به اینکه این بناهای تاریخی احتمالاً به مردگان اختصاص داده شده بودند، بیان کرد: «با اینکه ما دقیقا از آیینهایی که در آنجا برگزار شده است اطلاعی نداریم، اما شواهد نشان میدهد این سازهها ممکن است به عنوان مسیرهای دستهجمعی برای عزاداری یا مسیری برای انتقال مردگان به بهشت مورد استفاده قرار گرفته باشند.»
این کارشناس افزود: «این بناهای تاریخی به ما کمک میکنند تا شیوه زندگی این مردمان نوسنگی را که نسل اول کشاورزان بودند، درک کنیم.»
انتهای پیام